Hekim dışı sağlık personeline”Yardımcı sağlık personeli”denilmesini kabul etmiyoruz

• Yardımcı sağlık personeli tanımlamasının içinde yer alan “yardımcı” kelimesi devlet memurları kanun metninden mutlaka çıkarılmalıdır. Çünkü bu tanımlama doğru bir tanımlama değildir.
•  Her bir meslek gurubunun kendine özgü görev tanımı ve sorumluluğu vardır. Unvanı ve branşı ne olursa olsun sağlık hizmetleri sınıfında ki hiçbir unvan başka bir unvanın yardımcısı olarak tanımlanmamalıdır. 
• Sağlık hizmetleri tüm unvanları ile bir bütündür ve belli bir hizmet disiplini içerisinde yürütülmektedir.
  657 sayılı devlet memurları kanunu içerisinde teknik hizmetler, eğitim ve öğretim hizmetleri, emniyet hizmetleri, avukatlık hizmetleri gibi sınıflar sayılmış ancak hiç birinde yardımcı kavramı kullanılmamıştır. 
• Bir tek sağlık hizmetleri sınıfı için “sağlık ve YARDIMCI sağlık hizmetleri sınıfı” DENMİŞTİR!Mesela teknik hizmetler sınıfında yardımcı kavramı yoktur. Yüksek mühendis de teknik hizmetler sınıfında sayılmaktadır. Tekniker, teknisyen de teknik hizmetler sınıfında sayılmaktadır. Ama “Teknik ve YARDIMCI teknik hizmetler sınıfı” DENMEMİŞTİR!
• Mesela emniyet hizmetleri sınıfında yardımcı kavramı yoktur. 
• Emniyet amiri de emniyet müdürü de emniyet hizmetleri sınıfında sayılmaktadır. Polis memuru da emniyet hizmetleri sınıfında sayılmaktadır. Ama “Emniyet ve YARDIMCI emniyet hizmetleri sınıfı” DENMEMİŞTİR!
• Yardımcı kavramı idari görevlerde kullanılabilir elbette. Müsteşarın müsteşar yardımcısı olabilir, genel müdürün genel müdür yardımcısı olabilir, başhekimin başhekim yardımcısı olabilir.İşin doğrusu sağlık hizmetleri sınıfı içerisinde bir ünvanı diğer bir ünvanın yardımcısı diye tanımlamak asla doğru ve kabul edilebilir bir tanımlama değildir ve kanun metninden ivedilikle çıkarılmalıdır.
•  

Sağlık ekibinin ve sisteminin olmazsa olmazı, Mesleki zorluklara rağmen hizmetlerini en iyi şekilde icra eden hemşirelerimiz, verdikleri  emeğin karşılığını maddi ve manevi  olarak alamadıkları gibi yaşadıkları yönetimsel sıkıntılarda çalışma hayatını hemşireler için neredeyse bir çile haline getirmiştir. Hemşireler Küresel düzeyde salgın olan COVID-19 ile mücadelede bir yandan ön
safta görev yaparak hastalarımızı iyileştirmeye çalışırken diğer yandan çalışma ortamında
patojene maruz kalma riski taşımakta, uzun ve yoğun çalışma temposu içinde fiziksel ve
psikolojik yorgunluk ve gerginlik yaşamakta, kendisinin ve yakınlarınızın sağlığını korunma endişesi taşımaktadır.Hemşirelerin Sağlık Bakanından İstekleriGörev ve sorumluluk yüklerimize karşın, yetkilerimiz belli değildir. Halen yardımcı sağlık personeli olarak değerlendirilmekteyiz. Yasada mesleki tanımda sıkıntı mevcut  görev tanımlarındaki  sıkıntılar çözülmeli, Hemşirelik eğitiminde branşlaşmaya gidilmeli ve meslek tanımları net olarak ortaya konulmalıdır. Hemşireliğin sadece hekim istemlerini uygulayan bir meslek olarak algılanmasından vezgeçilmeli, hasta hakkında karar verenin tek başına hekimin olduğu bu anlayışın değişmesi gerekiyor.

Hemşirelere verilen maaş, nöbet ve ek ödeme ücretlerinin, verdikleri hizmetin önemi ve yoğunluğu doğrultusunda verilmeli. Döner sermayenin paylaşımı konusunda adaletsizlikler giderilmeli, Performansa dayalı döner sermaye uygulamasına son verilmesiEk ödeme tutarları emekliliğe yansıtılmalıdır. Emekli hemşirelerin maaşına zam yapılmalı.Hemşirelerimizin en çok mağduriyet yaşadığı konu olan kreş sorunu çözülmelidir3600 EK GÖSTERGE verilmelidir.. Liderlik pozisyonlarına hemşirelere yeterince yer verilmemesi ve yönetim pozisyonlarına (bakım hizmetleri müdürlüğü, sorumlu hemşire vb.) hemşirelik kanunu ve yönetmeliğine aykırı olarak liyakat aranmadan ve/veya hemşirelik dışı atamaların yapılması engellenmelidirHastanelerde bakım hizmetleri müdürlüğünün ortadan kaldırılması ve hemşirelik
hizmetlerinin idari hizmetler müdürlüğüne devredilmesi engellenmelidir

Kliniğine ve hastanesine çalışması ile  katkı sağlayan gece gündüz demeden  her turlu özveriyi  göstererek kurumuna hizmet eden hemşirelerimiz kurumlarındanda yeri geldiğinde yada isteklerinde isteklerinin karşılanmasını isterler. Onlardan her türlü hizmet beklerken onların istekleri cevapsız kalırsa iletişim yolları kapatılırsa dinlenilmezlerse hastane ve meslekleri  dışında bir hayatları oldukları da unutulursa  performans ve motivasyon beklememiz nerdeyse imkansız hale gelecektir